انواع کوره های آجر پزی

انواع کوره های آجر

تهیه آجر به این صورت هست که بعد از خشک شدن خشت ها در کوره می‌چینند.که از همدیگر فاصله داشته و هوا و ‌شعله و گاز از لابلای آجرها بگذرند. بطور کلی کوره های آجرپزی سه نوع اند:

1. کوره های تنوره ایی

2. کوره هوفمان

3. کوره آجرپزی تونلی

کوره آجر پزی تنوره ایی

بسیاری از این کوره‌های آجرپزی سنتی حدود ۲۰۰ سال گذشته در سراسر ایران وجود داشته اند؛ حرارت در قسمت های مختلف کوره های سنتی متغیراست و خشت ها در این کوره ها بر روی آتش خانه، به صورت مخروط ناقص چیده می‌شود وخارج از آن را با گل اندود می‌کنند. از دودکش های بسیار بلندی در زمان قدیم برای تهویه هوا استفاه می‌کردند که طول برخی از دودکش کوره آجر پزی به ۳۰ متر هم می‌رسید. آجر کف کوره را جوش و آجر راس مخروط را نیم پخته (خام پخته) می‌نامند.مقاومت آجر به نوع سوخت و زمان حرارت بستگی دارد. کوره آجرپزی دستی برای تهیه آجرهای دستی یا فشاری در ساخت مدارس، مساجد، عبادتگاه ها، کاخ‌ها و دیگر بناهای باستانی استفاده می‌شود.

کوره آجر پزی هوفمان

علت نام گذاری این کوره این است که توسط بنای اهل برلن به نام Friedrich Hoffmann ساخته شد به همین علت است که به این کوره ها هوفان گفته می‌شود به علت شکل حلقه ی که دارد آن را کوره حلقه ایی هوفمان نامیدند. محصولات تولید شده این کوره از لحاظ کیفیت و هزینه تولید، مناسب است. بر خلاف کوره‌هایی سنتی است که در قسمت های مختلف حرارت متغیراست در کوره هوفمان حرارت متغیر بوده و آجرها ثابت هستند. هر کوره هوفمان دارای تعدادی حجره یا اتاق بهم پیوسته‌است که دور تا دور کوره قرار گرفته‌اند و به آن‌ها هب «قمیر» گفته می‌شود.

کوره آجرپزی تونلی

کار کوره تونلی پیوسته است و گرمای آن خیلی کم هدر می‌رود. اما هزینه ساخت تونل، ریل گذاری و ارزش واگن ها بالاست. در محل هایی که برق ارزان باشد، می‌توان گرمای این کوره را توسط انرژی الکتریکی تامین نمود.

از ابتدای تونل، واگن با بار خشت به تونل وارد می‌شود. و از انتهای تونل آجرسرد شده بیرون می‌آید. کانون آتش کوره آجرپزی در دیواره درونی تونل قرار دارد. خشت ها کم کم گرم و نیم پز شده و هنگام عبور از برابر کانون آتش می‌پزند.کوره تونلی را در دوتکه پهلوی هم می‌سازند. تکه اول خشت ها را می‌سازند. و توسط واگن به گرمخانه می‌برند تا خشک، گرم و داغ شوند. سپس واگن های حاوی خشت داغ را به درون بخش دوم می‌رانند تا خشت های داغ شده از برابر کانون آتش گذشته و بپزند.